Vertederende beelden

Zie ook onze zojuist geüploade film met de nieuwjaarswens voor 2012!!

Soms herken je in de gedragingen van de dieren menselijke eigenschappen. Of is het juist andersom? Het is frappant hoe in de natuur overeenkomsten tussen de zoogdieren en mensen waar te nemen zijn. En…..waar wij ontzettend van kunnen genieten.
Op een bankje met een glaasje wijn en met zicht op de rivier Letaba, net voor de avondschemering, werden we deelgenoot van de opvoeding van 2 jonge girafjes. Nu net voor het begin van de regentijd stroomt er weinig water door de rivier. Dieren kunnen makkelijk oversteken van de ene naar de andere oever.
Pa en ma giraf met hun 2 jonkies paradeerden sierlijk langs de zuidelijke oever. Na het polshoogte nemen van het water in de rivier en hun dorst gelaafd te hebben stak ma over. Ma liep zo’n 150m door over het zand en langs de bosjes. Pa bleef achter en de jonge giraffen drentelden langs de waterkant. Telkens naar ma starend. Ma keerde tot halverwege terug. Doch haar familie volgden haar niet. Vervolgens liep ze naar de oever. Beide jongen sprongen door het water op ma af. Een probeerde bij ma te drinken. Doch ma liep met haar kroost door. Pa bleef achter. Even later keerde ma om en stapte door het water terug naar pa. Snel schoten de kleintjes erachteraan. De familie vertrok daarna gezamenlijk de bush in. Een lesje: hoe steek je de rivier over.
Apen zijn ook vermakelijk. Ze verplaatsen zich meestal in groepen. Tijdens een autorit ontmoetten we een grote familie die de weg zich toegeëigend hadden. De baas is al gauw zichtbaar. Een grote dikke baviaan. Die verplaatst zich langzamer en is in het geheel niet bang. De rest huppelt langs de weg of schiet de boom in. Moeders zien we het jong beet pakken en tegen zich aandrukken. Het beeld van een jong hangend onder de buik van ma is bekend. Dit keer zaten jonge aapjes boven op de rug van ma. Alsof ze paardje reden.
Tijdens onze reis van Olifants naar Skukuza, 7 uur rijden, werden we voortdurend getrakteerd op ontroerende taferelen. Net buiten de poort van ons kamp Olifants stond Jan op de rem voor leeuwen. Een familie lag deels achter en tussen bosjes. Opwinding alom, auto aan de kant van de weg, motor uit en spotten. Ja, en dan zie je plotseling een welpje wegrennen, 2 seconden later spurt de moeder er achter aan en de jonge welp wordt terug geduwd achter de bosjes. De welp probeerde zo een aantal malen de familie te ontvluchten. Was dit een puber welp?
We vervolgden onze weg. En zie daar, een ontmoeting met de familie struisvogel. De kloek zat met wel 15 jongen in het veld. Vader liep verderop de weg te inspecteren. Plotseling stond de familie op. Liepen naar de geasfalteerde weg waarop wij met onze auto stonden. Ma stak over en daarachter , netjes op een rij, de kuikens. Pa bleef aan de andere kant van de weg staan, als een klaarover, totdat alle kuikens overgestoken waren. Geweldig wat een instinkt.
Het was erg heet die dag, 37C. De olifanten hebben dan zin in een bad. Vooral de jonge olifantjes. Bij en in een rivier baadde een hele kudde. Verschillende baby olifanten kregen les hoe ze met hun slurf zich nat konden spuiten. De baby’s lagen op hun zij in het water. De ouderen olifanten spoten de kleintjes nat.
Bij een volgende waterplaats verwachtten we drinkende beesten te zien. En ja wel, een badende lichte en donkergrijze jonge olifant. Totdat ze ruzie kregen. De een joeg de ander uit de poel. Ze liepen op onze auto af. Snel manoeuvreerde Jan de auto achteruit. En voor onze neus begonnen de beesten te vechten.
Na ettelijke kilometers rijden troffen we vele stilstaande auto’s op de weg aan. Verkeer was niet meer mogelijk. Een olifantenfamilie barricadeerde de weg. Jan schoof de auto naar voren zodat we op de eerste rij stonden. En wat gebeurde hier? Twee zeer jonge olifantjes speelden op de weg. Al stoeiend liepen ze over weg links naar rechts. Tja, en daar kunnen we met z’n allen op wachten, want het Krugerpark is van de dieren.