Het Beagle kanaal.
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
05 Februari 2015 | Argentinië, Ushuaia
Het Beagle kanaal is vernoemd naar het onderzoeksschip Beagle waarmee Darwin via Tierra del Fuego (Vuurland) naar de Galapagos eilanden voer en wat uiteindelijk tot de evolutietheorie heeft geleid. Wij treden in de voetsporen van Darwin. Binnenkort bezoeken ook wij de Galapagos.
Het 4 kilometer brede natuurlijke kanaal verbindt de Atlantische oceaan met de Pacific. Met aan de oostzijde de roemruchte Drakens Passage.
Jan houdt de weerberichten in de gaten. Yes, donderdag droge dag, beperkte windsnelheid, temperatuur 18 graden. Een uitstekende dag voor een boot trip van 6 uur. Opgetogen stappen we aan boord. Om niets te hoeven missen verschaffen we ons een plaatsje op het bovendek. Zonnetje, amper een windje alles oké. Terwijl we de haven uitvaren zetten we onze kraag op, sjorren we het windjack vast, snoeren we ons hoofd in de capuchon en duiken in elkaar. Maar we zetten door. Een Hollander wordt daar hard van. Het overgrote deel van de reizigers vertoeft binnen in de boot. Om achter glas plaatjes te schieten.
De albatrossen vliegen voorbij. Zwarte vogels met een spanwijdte van 1m lopen over het water. We passeren kleine eilandjes waar vogels gehuisvest zijn. En dan… wat stinkt het hier? Hé dat moet wel…. En ja wel, reusachtige zeeleeuwen, met veel overgewicht, liggen daar op apegapen. Geeuwend staren ze ons aan.
We begeven ons, even later, toch maar naar de kajuit om op te warmen. Het Argentijnse stel achter ons opent een soort goocheldoos. Rood kommetje, chromen bakjes , een flesje en poedertjes staan op tafel. Met een nieuwsgierige blik kijk ik ze aan. Of ik mee wil doen? Waarmee? Hopelijk niet om in het Beagle kanaal te verdwijnen. Dat heb ik daarvoor al geprobeerd met mijn lenskap. Die ligt nu op de bodem. Nee, om deel te nemen aan het sociaal gebeuren: Mattee drinken. Ik krijg uitleg hoe het ritueel werkt. Poeder van gemalen kalebassen wordt vermengd met heet water. En dat zuig je met een pijpje, een soort combinatie van theezeefje en rietje, op. Ik neem een volle teug. Maar dat is ook de laatste. Het lijkt wel of ik vloeibare pijptabak op zit te zuigen. Bedankt, dan maar even niet aan dit sociale verkeer deel nemen.
Links en rechts passeren we besneeuwde bergen. De kust is ruw en soms groen. Het onherbergzame oord toont zich oppermachtig. Naar mate we meer richting de Drakens Passage varen wordt de golfslag hoger, de wind steekt op, de temperatuur daalt. Het zal niet lang meer duren. En ja, daar zie ik de beloofde pinguïn kolonie. Geweldig, duizenden bij elkaar. Een gekwetter. Al waggelend nemen ze een duik in het water. Een enkeling staat in deze koude met de vleugels wijd uit. De meesten drukken ze sterk tegen het lijf aan. Wat een bijzondere beestjes deze Magellaan pinguïns. Uren staren is er helaas niet bij. De catamaran vertrekt weer. We staan voor op de open vlonders annex roosters van de drijvers. Jan zet mij op het uiteinde van de drijver dichtbij de pinguïns nog even op de film. En dan geeft de kapitein volop gas. Het water spuit door de open roosters omhoog.
Even later zit Jan binnen. Met een drijfnatte spijkerbroek.
-
08 Februari 2015 - 15:30
Richard:
Wat mij betreft mogen jullie wel wat maté meenemen. Ook al rook ik niet; dat goedje wil ik weleens proberen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley