Struikelen over leguanen

We zijn inmiddels na een lange dag reizen in Costa Rica aangekomen. Om 11.30 uur met een golfkarretje uit Belize vertrokken. En met een vliegtuig, wederom via El Salvador, om 23.30 uur in San José gearriveerd.
De volgende dag stond netjes onze 4x4 bij het hotel klaar. Dus karren maar. Op naar Quepos. Een dorpje in de buurt van het nationale park Manuel Antonio. Terwijl we de afstand afleggen constateren we dat het welvaartspeil hier weer wat hoger ligt dan in Belize.
Nog wat vermoeit van de vorige reisdag liggen we lui op een stoel aan het zwembadje van ons kleinschalig verblijf. Het lijkt alsof we ons in een grote hortus botanicus bevinden. Maar het dak is de hemel en het weelderige groen lijkt eindeloos. De klamme warmte van het regenwoud laat sporen na op m’n huid. Ik kijk eindeloos rond. Herken allerlei kamerplanten die in de jaren 70 zo populair waren. Plotseling zie ik een leguaan van zo’n 60 cm. lang rustig langs het zwembad lopen. Ik volg hem. Z’n vriendje ligt te zonnen in de dakgoot. Terwijl we zitten te lezen ziet Jan op het scherm van z’n tablet de weerspiegeling van een aap. We keren ons om en zien op 20 cm. afstand achter ons de aap over het hek lopen. Voor ons bewegen de palmen en bananenplanten. Daar komt de rest van de familie aan slingeren. Toch maar even de camera halen. Ik ren de trap af. Kom terug om weer de stenen treden naar boven te volgen. Maar bovenaan staat weer een andere reuze grote leguaan. Wat nu? Ik loop voorzichtig naar boven. Hoeveel van die beesten lopen hier? Langzaam maakt het reptiel plaats voor mij. Maar door de spanning schiet ik langs het beest en struikel over een stoel. Pfff, dat heb ik gehaald.

De volgende dag is het rustig. Geen apen, geen leguanen. Opgelucht haal ik adem. Tot het moment dat ik op 2 meter afstand, boven aan diezelfde trap 2 slangen zie kruipen. Jan kijkt me ongeloofwaardig aan. En gaat op onderzoek uit. Even later meldt hij het bij de beheerder. Die haalt z’n schouders op. “Ze zijn ongevaarlijk. Maar er kruipt nog ergens een derde”. Hmmm, wat een kennismaking met Costa Rica