Een gewone dag

Elke dag gebeurt er wel iets bijzonders, ik heb vandaag (zondag 8 december) maar eens genomen en heb deze hieronder beschreven.
De wekker stond op 6.45 om een lekker rondje rondom het park te gaan trimmen. Beetje vroeg? Tja maar het was toen al 22 graden en later is niet te doen. Volgens de eigenaresse van de lodge kon je helemaal om het park rennen aan de binnenkant van het hek. Ik schatte de afstand op ongeveer 8 kilometer maar er waren ook enkele shortcuts te nemen vanwege de waarschuwing dat er veel mul zand zou zijn. Bovendien zou er volgens het overzicht van aanwezige dieren ook luipaarden zitten, en die kunnen behoorlijk pijn doen. Het risico van luipaarden heb ik maar laag ingeschat. Ik ren zo ongeveer twee keer per week om de conditie op peil te houden. Na ongeveer 4 - 5 kilometer een probleem…..een giraf versperde mij de weg en keek mij vanuit de hoogte aan ‘wat moet jij hier? Dit is mijn terrein’. Toch nog een eindje doorgelopen. Waarna de giraf het ook op een lopen zette. Ik kon hem niet bijhouden. Weer een eindje verder een mannetjes nyala op het pad, voorzichtig aan want ze hebben scherpe horens. Tja en toen ik naast me keek stond er nog eentje op twee meter afstand in de bosjes.
Na terugkomst douchen en ontbijten. Douchen ging moeizaam want de elektriciteit was uitgevallen. Het kon wel de gehele dag duren, vertelden ze bij de receptie. Dus ook geen thee en heet water voor koffie onderweg. Hierna onze spullen gepakt en 90 kilometer gereden naar St. Lucia om een boottocht te maken op zoek naar nijlpaarden en krokodillen. De tocht begon om 12 uur. Enkele Zuidafrikanen aan boord waren toen al behoorlijk aangeschoten. Een behoorlijk aantal nijlpaarden gezien en het toetje was een krokodil van ruim 5 meter.
Yvon had een Zulu handenarbeid toko gezien. Op de terugweg hierlangs gereden. Mooie spullen, maar we waren te laat om een kop koffie te drinken.
Bij terugkomst was de elektriciteit terug, goed nieuws want de witte wijn was lekker op temperatuur. Vervolgens snel de BBQ aangestoken met hout dat we onderweg gekocht hadden.
Hout op de BBQ heeft als extra affect dat er een rooksmaak aan het vlees komt, heerlijk. Het voornemen is er om de BBQ thuis ook vaker in de winter te gaan gebruiken.
Dit alles vroeg gedaan omdat met zus Marion was afgesproken om tegen 20.00 uur te video-appen. Om mijn moeder (93) te zien en te spreken. Want ze is recent opgenomen in het ziekenhuis nadat ze gevallen was en haar enkel had gebroken. Ze zag er gelukkig goed uit en had de gebruikelijke praatjes.
Een dag zoals iedere dag máár toch altijd wel weer iets speciaals, dit zullen we vast missen als we weer terug zijn in ons kikkerlandje.