Oranjestad

Oranjestad

Ons koningshuis heeft een nadrukkelijke stempel op Aruba gelegd. Te beginnen met de naam van de hoofdstad: Oranjestad. Het is ook terug te vinden in de naamgevingen van straten en pleinen; Wilhelminastraat, Julianastraat. Naast felgekleurde groene en rode karakteristieke monumentale panden vind je tekens van de felbegeerde luxe toeristenindustrie. Merken als Gucci, Valentino profileren zich hier. Terwijl hemelsbreed vijftig meter verderop een verwaarloosde monumentale toeristentrekker, een historische kalkoven, in een verwaarloosde stinkende achterbuurt staat. Via de Oranjestraat lopen we naar Fort Zoutman. Vernoemd naar een Nederlandse admiraal die nooit een voet op Aruba heeft gezet. Een eeuwenoud gebouw van waaruit kapers tegengehouden moesten worden. Het is tevens een museum waar wederom teveel oude Singer naaimachines worden geëxposeerd. Het lijkt of de musea op de Antillen massaal dit soort maaimachines hebben opgekocht. We lopen verder. Stappen over de eeuwenoude tramrails die nu voor vermakelijke kleurige pretritjes worden gebruikt. Het is heet in dit kleine en rustige plaatsje. Het blijkt dat het hier de afgelopen drie maanden buitensporig heet is. Ook hier is de klimaatverandering duidelijk merkbaar. Met als gevolg dat het kurkdroog is. Om de dorst te lessen brengt de zilverkleurige Daihatsu ons naar de XL. Snel wat vocht inslaan en naar de kassa. Evenals bij ons is hier het beleid: eigen boodschappentassen meenemen. Aruba zet in op duurzaamheid. Er mag geen waar in plastic zakken verkocht worden. Recycling, windmolens, zonne-energie, aandacht voor beschermde diersoorten, bescherming van de natuur en ga zo maar door is hier een serieus gevoerd beleid. Ik vul mijn boodschappentas met geestrijk vocht. Jan rekent af. Hier geen zelfscan kassa’s. Wel vraagt de kassière vriendelijk of je in Amerikaanse dollars of Arubaanse florins wil betalen. Het 100 dollar biljet moet stuk. Dus onze flap verdwijnt in de kassa van de XL. En dan volgt een merkwaardig fenomeen. Enkele kleine dollar biljetten worden als wisselgeld teruggegeven. En als restant twee onbekende mutstukken. Een vierkant stukje metaal, 50 Arubaanse centen en 1 florin met het hoofd van onze Willem erop. Toch meer Nederland dan we denken.