De Drakensbergen

Het Kruger Park is verlaten en we bevinden ons in de Drakensbergen. Een moment om eens een vergelijking tussen de parken te maken.
Het Kruger is het park om te bezoeken als je van dieren houdt. Er is een overvloed aan impala’s. Wij zijn van het uiterste noorden naar het zuiden gereden via meerdere kampen, ongeveer 450KM. Je passeert dan verschillende landschappen, lage bosjes, savannen, wouden en koppies (bergen). Op verschillende plekken is aandacht voor het lokale verleden, best wel gevoelig als je weet dat de lokale bevolking bij het ontstaan van het park een andere woonplek heeft moeten zoeken. Ik kom sinds 1987 met zekere regelmaat in dit park en heb dus ook de tijd van de blanke overheersing meegemaakt. Heel erg duidelijk is dat het park nu ook door de zwarte bevolking bezocht wordt, alhoewel we maar één blanke in de bediening en de schoonmaak zijn tegengekomen!. Nog een weg te gaan zullen we maar zeggen. Het meest opvallend is echter dat sinds het eerste bezoek er bitter weinig is gedaan aan onderhoud en renovatie en na ruim 27 jaren begin je dit goed te merken. Als het Kruger hier niet snel op inspeelt dan ben ik bang dat er op termijn grote problemen voor dit fantastische park gaan komen. Voor de eerste keer waren er ook wegen (loops) die ik met onze gewone 2-wheel drive niet in durfde vanwege de enorme gaten.
Het Giant Castle park ligt in de Drakensbergen tegen Lesotho aan, dit bezoek je niet zozeer voor de dieren als wel voor het wandelen. De naam laat zich verklaren doordat men vroeger (?)geloofde dat de draken de bergen zo hadden geschapen. Het is een wonderschoon groen gebied met snel stromende riviertjes en rotspartijen. Zeker mystiek zoals Yvon omschrijft in één van haar stukjes. Hier heeft men beter rekening gehouden met de wensen/eisen van de huidige bezoekers. Er is een goed restaurant en zowaar internet via de schotel (als er tenminste geen dik pak bewolking is (!).
Maar ook hier vind je de gevolgen van het verminderde onderhoud van de infrastructuur, de binnenwegen zijn erg slecht en de potholes dwingen je om héél voorzichtig te rijden en dat valt niet mee als zo’n weg 70 kilometer lang is en de enige toegang tot Giants Castle is.
We hebben ook nog enkele dagen in het Golden Gate park een chalet gehad. Een gebied om bergwandelingen te maken, tussen de buien door.