Stof tot nadenken.

Ooit in een schommelstoel met pc op schoot gezeten? Hier kan het. Het is het land van de wiebelstoelen. Terwijl de vogels om mij heen fladderen en fluiten denk ik terug aan de afgelopen dagen. Geen leguaan gezien. Wel Amerikanen en Russen die vreedzaam gezamenlijk in een eetzaal zaten. Terwijl Trump z’n best doet om afstand te nemen van Cuba gebruikt zijn volk het eiland. Waar zijn onze wereldleiders mee bezig? Het levert ons althans veel gesprekstof op.
We zijn aangekomen in Santa Clara. Het voormalig hoofdkwartier van Che Guevara en z’n kameraden. Hier is hun succes begonnen met de overval op een trein met wapens in 1958.Historische grond met de nodige overblijfselen die we morgen opzoeken.
Ben benieuwd of ik iets ontdek in de houding van deze Cubanen. Tot nu toe ervaar ik de mensen als aardig, zeer rustig, luisterend, geen macho gedrag, niet claxonnerend m.a.w. Caribisch “easy going”. Wat maakt dat het hier heerlijk vertoeven is. Een uur geleden lagen we aan het zwembad nippend aan een Mojito met scharrelende kippen om ons heen. Dat maakt reizen zo boeiend. Het zijn de kleine dingen die het doen en je tot nadenken aan zet.