Het klimop drankje - Reisverslag uit Şaḩam, Oman van Yvonne Jan - WaarBenJij.nu Het klimop drankje - Reisverslag uit Şaḩam, Oman van Yvonne Jan - WaarBenJij.nu

Het klimop drankje

Door: Yvonne

Blijf op de hoogte en volg Yvonne

22 Januari 2023 | Oman, Şaḩam

19 januari

Het klimop drankje

Inmiddels hebben we Suhar achter ons gelaten en zijn naar Al Musanaah gereden. Een paar honderd kilometer naar het zuiden. Aangezien ik behoorlijk last van hoestbuien heb zijn we op zoek naar een apotheek. Gelukkig met Google Maps zijn die eenvoudig te vinden, denken we. Onze miep stuurt ons een doodlopende weg in, die eindigt op een dorre zandvlakte. We keren om en proberen het punt via de andere kant te bereiken. Langs een enorme grote Carrefour. We rijden een sterk gereguleerde parkeerplaats met slagbomen op. Dan maar eens in deze Mall kijken of wellicht daar een apotheek of drogistrij zit. Bij het betreden sla ik stijl achterover. Wat is dit? In wat voor een luxe paradijs begeef ik me nu? Het is allemaal goud wat er blinkt en schittert. Ik zie merken die ik alleen ken van de glossy magazines. Zonder schroom stap ik een cosmetica salon binnen. Uiterst behulpzaam in uitstekend Engels legt een modern geklede en goed verzorgde man mij uit waar ik moet zijn. In ieder geval buiten deze luxueuze Mall. Terug in de auto vertel ik Jan in welke glamoureuze wereld ik even stapte. En… dat ik daar nog wel een keertje in wil duiken. We zoeken verder. Via allerlei kronkelwegen komen we in een soort ‘achterstandswijk’ terecht. Een vriendelijke man signaleert een onbekende witte auto. Hij komt op ons af. Jan draait het raampje open. Ik stap uit als teken dat we geen afstandelijke luie toeristen zijn. De man spreekt alleen Arabisch. Farmacie begrijpt hij niet. ‘Apotheke’, zoals dat op vele gevels staat, ook niet. “Medicins”. Ja dat wel. Hij loopt weg naar een groepje mannen die even verderop onder een boom aan het ‘relaxen’ zijn. Een lange man staat op en komt zelfverzekerd op ons af. Met enkele woorden Engels geeft hij aan dat hier toch echt geen Farmacie is. We geven het op en rijden door naar onze eindbestemming. In de hoop daar op een eenvoudige wijze een apotheek te vinden. Weer wordt Google Maps geraadpleegd. En zo waar bevindt zich een zaak naast het ziekenhuis. Dat moet appeltje eitje zijn. Via snelwegen, paralelwegen en tunnelbuizen staan we voor een pand. Hè, hè. Op de deur hangt een bord: open vanaf 16 uur. Helaas dicht. Het is donderdag en dan begint ’s middags het weekend in Oman. Omdat vrijdag de rustdag is. In het naastgelegen pand bevindt zich een klein eenvoudig medisch centrum. We stappen binnen. Het is stoffig. De rijen stoelen zijn leeg. De turquoise bekleding is behoorlijk versleten. Haveloos. Bij een balie zitten twee jonge dames. Ze begrijpen ons en vertellen dat de apotheek om 17 uur open gaat. Nou gelukkig dan maar, het is kwart voor vijf. “Mogen we hier even wachten?” We zetten ons neer en worden door twee in operatiegroene kleding gehulde vrouwelijke medici aangekeken. In mijn hoofd hou ik vast aan mijn wens. Alleen een hoestdrankje! Niet meer. Plots roept de receptioniste: jullie hebben geluk! De apotheker is vroeger aangekomen. Je kunt er naar toe. Snel lopen we deze wat onheilspellende ruimte uit en de veilige apotheek in. De apotheker informeert naar de klachten. Hij somt allerlei mogelijke symptomen op. Nadat hij eerst naar de diagnose van de arts vroeg. “Ik wil alleen een hoestdrankje. Ik hoef niet naar de arts.” Allervriendelijkst pakt hij een kartonnen doosje met een afbeelding van een groen bladje erop. “Dit moet u hebben. Dosering 10 ml. 3 x per dag. Hoe weet ik nou wat 10 ml is schiet door mijn hoofd. Alsof de apotheker mijn gedachten kan lezen. Hij haalt het flesje met maatbeker uit de verpakking. Jan rekent af, 2,5 riaal, 6,25 euro. Tijdens 20 minuten durende rit terug naar verblijf waren we misschien nog wel opgetogener dat we toch een apotheek hebben gevonden dan het drankje. Eenmaal in de kamer gekomen zette ik mijn bril op en bekeek de verpakking. Aan de ene zijde alleen Arabische tekens. Het groene blad dat staat afgebeeld komt me bekend voor. Wat is het ook alweer? Ik keer het doosje om. Gelukkig Engelse tekst. Ik vis de bijsluiter eruit. En wat heb ik? Een klimop drankje. Nooit geweten dat dit heilzaam is. Maar ik zal me laven aan de klimop siroop.


  • 22 Januari 2023 - 11:29

    Hans :

    Zonder hoest deze ervaring gemist. Met klim-op van de hoest-af?


  • 25 Januari 2023 - 23:34

    Richard :

    Hartstikke vriendelijke mensen. Dat doet vermoeden, dat de overheid tenminste zorgvuldig probeert te zijn bij het beeld vd buitenwereld dat ze haar burgers via onderwijs [e-38] mediakanalen wil laten doen overkomen. [e-1f914]

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Yvonne

In de voetsporen van onze voorouders.

Actief sinds 11 Sept. 2011
Verslag gelezen: 236
Totaal aantal bezoekers 296354

Voorgaande reizen:

13 Maart 2024 - 24 April 2024

Tempo Doeloe

20 Mei 2023 - 30 Juni 2023

In de voetsporen van onze voorouders.

31 December 2022 - 03 Februari 2023

Schitterend Oman, een sprookje?

30 Oktober 2019 - 18 December 2019

Beestenboel

29 December 2018 - 01 Maart 2019

Op bezoek bij de Maya's.

10 November 2017 - 18 December 2017

Zuid-Afrika november-december 2017

22 Oktober 2014 - 22 Oktober 2014

Tweede sabbatical 2014

06 December 2011 - 30 November -0001

Eerste Sabbatical 2011/2012

Landen bezocht: