Schildpadden

Schildpadden

We verblijven in het uiterste westen van het eiland. Daar waar de weg zo’n beetje ophoudt. Ons tijdelijke adres is: Weg naar Westpunt nummer 5b. Eenvoudiger kan het niet. Hier staan enkele houten Caribische gekleurde huizen. Omgeven met cacteeën, palmen, een enkele mangoboom en struiken met doorns. Op de rotsen voor mij liggen de leguanen te zonnen. Enige uitdaging ligt op de loer. Ik pak mijn camera om deze beesten, van zestig centimeter lang, in groen bruine kleuren vast te leggen. Voor in ons fotoboek. Ik sluip dichterbij. De koppen gaan omhoog. Totdat er een van de rots afspringt en mij tegemoet rent. Gelukkig zijn mijn ‘poten’ langer en kan ik snel uit zijn territorium verdwijnen. Naast de rotsen liggen kleine onder kiezelstenen bedolven strandjes. Met een tas vol snorkelspullen en zwemschoentjes betreden we terreintje. Vleien ons neer op kleine afstand van de hardwerkende vissers. Die hun opbrengst, gevangen met bijzonder kleine roeiboten, van die ochtend aan elkaar tonen. De ene vis is nog groter dan de andere. Tonijn, barracuda en voor mij onbekende beesten. Groot zijn ze in ieder geval wel. Met vlijmscherpe messen wordt het vissen lijf ontleed. Met een grote hakbijl wordt de buit in mootjes gehakt. Een beeld dat mij herinnert aan prenten in boeken. En weer komen associaties van slavernij naar boven. De restanten van de vis belanden in de zee. Pelikanen lusten dit maar al te graag. Maar ook schildpadden. Inmiddels nemen wij om beurten een duik in het warme, 27 graden, heldere zeewater. Met de snorkel in de mond en de bril op. Een wondere wereld trekt aan ons voorbij. Schildpadden van wel 80 centimeter groot zwemmen mee. Onder, naast en voor je. Meerdere tegelijk. Het is even wennen. Vissen met geel gestreepte jasjes knabbelen van het alg, zwart wit gespikkelde vissen met antennes op hun rug kijken verbaasd omhoog. Even schiet een school lange smalle transparante met spitste snuiten vissen voorbij. Ik schrik. Die ken ik nog niet. Ze zwemmen op dezelfde hoogte als ik. Dan kijk ik weer naar de lieve aaibare schildpadden, die relaxed met hun voorpoten rondfladderen in de zee. Aan die relaxte houding kan ik nog een voorbeeld nemen. Wat heeft de onderwaterwereld nog veel geheimen en is die wonderschoon.