Op weg van Agulhas naar Stellenbosch

Op weg van Agulhas naar Stellenbosch, 6 december 2017.
Een wereld van verschil.
Vandaag rijden we naar ons verste punt van de reis. Dit betekent dat we van het noordelijkste puntje, Punda Maria, naar het diepe zuiden, Stellenbosch, zijn gereden. Tot op heden heeft Jan al de 4500 km. voor zijn rekening genomen.
Als je reist zie je veel onderweg. Er wordt volop gewerkt aan een goede infrastructuur. Wat opvalt is dat er veel vrouwen een rol hebben bij de weg werkzaamheden. Soms om het verkeer te waarschuwen met een zwaaiende vlag, soms op een stopbord de weg op te rijden of met een walkie talkie het verkeer in de goede volgorde op de ene vrije baan te leiden. Maar waar zijn de blanke vrouwen? Die vieren vakantie, shoppen of verblijven op een terrasje.
Bij allerlei werkzaamheden staan veel mannen. Meestal kijken 6 personen naar de ene die het blijkbaar voordoet. In Nederland geven we de voorkeur aan efficiëntie. Maar hier biedt men aan zeer velen werk.
Eindelijk hebben we gisteren op 1 huis zonnepanelen zien liggen. Waarom niet meer? Windmolens stonden op 1 plek in de omgeving van de zee? Terwijl bij de receptie van verschillende natuurparken aandacht gevraagd wordt voor de klimaat verandering.
En dan nog de enorme hoeveelheid plastic zwerfvuil wat rond de getto’s ligt. Ja, hier staan golfplaten schuurtjes, of in elkaar gezakte houten krotjes waar mensen in wonen. Waar heb ik het over met m’n zwerfvuil? Ja het verschil tussen arm en rijk is groot. Gelukkig zie je bij de riante villa’s geen zwerfvuil maar wil een hoge stenen omheining met prikkeldraad afgewerkt.