Onverwachte toevalligheden

Onverwachte toevalligheden (7 november)

Na een tocht over gravelwegen komen we bij de receptie van SAN parks, South-Afrika National Parks, in het restcamp Letaba aan. Marie-jozé en Jos hadden ook hier een verblijf geboekt. Om samen met Jan zijn verjaardag te vieren. Helaas uit privacy overwegingen gaf de Afrikaanse dame, in te strak beige uniform blouse en dito broek, geen gegevens omtrent het nummer van hun hutje. Enfin, dan maar zoeken. Spul snel uitpakken en dan naar het formidabele uitzicht op de rivier. Het terrasje met een koel glaasje witte wijn met op de achtergrond knorrende nijlpaarden lokt. Een half uurtje later verschijnen de vrienden uit Volthe op het terras. Als je elkaar wat langer kent leer je elkaars voorkeuren en gebruiken kennen. Dat maakt het elkaar treffen makkelijk. Wat schetst onze verbazing toen we gezamenlijk terugliepen naar onze onderkomens? Onze rondavels liggen naast elkaar. Wat een toevalligheid. En … we zijn weer even na 30 jaar buren. Want zo begon de kennismaking toen we nog jong waren.

Die avond, op zijn oudjaarsavond om 24 uur, opent Jan niet alleen de fles bubbels maar ook de usb stick met verjaardagsfilmpjes van familie en vrienden. Hij is geheel verrast door zoveel aandacht. Omdat ik wist dat er geen wifi zou zijn heb ik gevraagd om vooraf de felicitaties in te spreken. Een zeventigste verjaardag is een bijzonder heugelijk moment. Onder het rieten dak, van onze hut, genieten we bij kaarslicht van het glaasje Zuid-Afrikaanse ‘champagne’. Met huilende hyena’s op de achtergrond. Of waren wij het die tijdens het zingen ‘Lang zal hij leven’ niet helemaal de juiste toonhoogte hadden?

Helemaal verbaasd zijn we als we zien en horen op de videoboodschap dat Hans en Miriam, vrienden uit Enschede, een maand geleden in de hetzelfde hut met de amper openende hordeur vakantie hebben gevierd. Wat een toeval. Hun boodschap was ook daar opgenomen.

Weer een week later zitten we knus op de loungebank van de waranda van een ander onderkomen. Enthousiast neem ik een korte videofilm van ons verblijf bij Isilimela in het Balula park op. Dat staat in open verbinding met het Krugerpark. Omdat we weten dat Hans en Miriam ook hier enkele dagen hebben gezeten stuur ik hen de beelden toe. Onverwacht, enkele minuten later uit Enschede, zie ik dezelfde beelden retour. Wat schetst mijn verbazing? Ook hier hebben zij in hetzelfde huisje gezeten.