Pas op voor de krokodil.

Pas op voor de krokodil. (18 november)

Op deze warme voorjaarsdag in november zitten we heerlijk te genieten van ons ontbijtje voor het hutje. Met uitzicht op de brede rivier Sabie. Het belooft een warme dag te worden. Het is acht uur en de dieren in en rond het water zijn al actief. De nijlpaarden laten al lachend van zich horen. Een laag ha,ha,ha galmt over het water. Witte ibissen staan pootje te baden. Mijn aandacht wordt gewekt door klotsend water. Ik kijk naar rechts en daar stampt een kudde olifanten door de rivier. De trek gaat van de ene oever naar de andere. De grootste voorop als verkenner. En wat schattig, de kleinere en jongere volgen. De rij sluit met een stevig volwassen beest. Maar dan krijg ik een lange legergroene krokodil in het vizier. Het beest beweegt zich langzaam door het water. De olifanten bewegen zich log door de rivier. Hebben ze wel gezien welk gevaar op hun wacht? Ik wil ze waarschuwen. Maar realiseer me dat mijn stem niet zo ver draagt. Hoe loopt dit af. In spanning aanschouwen we het tafereel. Zijn we getuige van de wreedheid van de natuur? Even doe ik mijn ogen dicht. Hier is het een kwestie van leven en overleven. Opgelucht haal ik adem als het laatste dier ongedeerd poot aan wal zet.