Warme kruik en koude evenaar.

Voor onze laatste trip halen we een huurauto af bij de luchthaven in Quito, de hoofdstad van Ecuador. Na de eerste kilometers te hebben gereden geloven we onze ogen niet. De auto’s vechten om een plaatsje op de weg. Jan, die behendig de voiture door het chaotische verkeer heen sluist, houdt het hoofd koel. We zijn blij als we ongeschonden bij “Mitad del Mundo” uitstappen. Het midden van de wereld! Even later staan we te balanceren op de evenaar en met een been op het zuidelijk en een been op het noordelijk halfrond. De zon brandt op Jan z’n groene katoenen pet en mijn strooien hoedje.
Even later storten we ons weer in het verkeer. Kruipen over de Pan American Highway door de Andes naar het noorden. Met als eindbestemming Otavalo. Dit ligt 30 km. ten noorden van de evenaar en niet ver verwijderd van Colombia.
We trakteren ons zelf op een verblijf in een haciënda. Via een karrenpad, dat rond 1700 is aangelegd, hobbelen we over grote gladde keien naar beneden. De “coche” (spreek uit kotsje) stallen we waar voorheen de koetsen stonden. De gastvrouw vangt ons op en leidt ons door de vestibule naar de salon. Alsof je door een oud kil vochtig maar interessant museum schrijdt. Met dat verschil dat de spullen zichtbaar doorleeft zijn en nog volop gebruikt worden. Zo zie ik een brede porseleinen wastafel met roze rozen en barsten. Daar glijdt straks mijn tandpasta overheen, denk ik. Onze kamer is enorm lang, hoog en breed, heeft gele dikke stenen muren, bruine uitgeslepen planken vloer, een scheiding met enorme bogen en.. …een open haard.
Na het diner begeven we ons naar het slaapvertrek. Met stomheid geslagen staan we te staren in het knisperende vuur. De vlammen dansen in de open haard. De leren fauteuils schuiven we over de terracotta betegelde vloer naar de aangename warmte. Hoe kan dit: op 30 km van de evenaar verwijderd heb je een open haard nodig om de koude te verdrijven? Dan is dus de hoogte, 2800 m., de kwade genius. De oogjes beginnen te knijpen. Het is bedtijd. Jan blaast de kaarsen uit en ik sla de wollen roze gebloemde deken, op het bed, open. Jemig de pemig: er liggen 2 warme kruiken in bed!