Terugblik Zuid-Afrika

Ten gevolge van beperkte aanwezigheid van elektriciteitsaansluitingen, geen internet of een haperende verbinding en een aangepaste dagindeling i.v.m. de hitte zijn we achterop geraakt met het bijhouden van ons dagboek.
De laatste maal dat we een internetverbinding hadden was in Tsaneen op 10 december. Op onze laatste dag in het Krugerpark in het kamp Skukuzza, 1e kerstdag, hadden we weer verbinding. Weliswaar zeer kort, een half uur. Dit hebben we gebruikt om onze vluchttijden naar Namibië te checken en om ons Nieuwjaars filmpje op You tube te plaatsen. Dit laatste is helaas niet gelukt (later wel via de site waarbenjijnu).
Het kerstgevoel ontbreekt. In de kampwinkel wordt kerstmuziek gedraaid. Doch er is geen kerstversiering en geen kerstdrukte. Wel hitte, het is volop zomer.
Vanuit huis (Nederland) reserveerde Jan een tafel voor een kerstdiner vanaf 18.00 uur in de Salatitrein. Te vergelijken met de Oriëntexpres uit de boeken van Agatha Christie. Op kerstavond checkten we of alles correct was gereserveerd. Helaas was de trein enkele jaren geleden uitgebrand. Wat restte was een treinstel met een bar er in, een oude stoomlocomotief en een perron met stationshal. Het spoor en station wordt niet meer gebruikt. Vergane glorie. Op het perron stonden de tafeltjes klaar voor het diner. De treinstellen stonden naast de tafeltjes. Een kale tak, soort paastak, fungeerde als kerstboom. Niets aan de hand. Totdat we hoorden dat het restaurant om 18.00 uur zou sluiten. Waarom dan wel een reservering aannemen? Vaak bemerkten we dat men in Zuid-Afrika geen nee durft te verkopen. Enfin we hebben in zonnejurk en zijden bloesje toch heerlijk Afrikaans gegeten.
Op 2e kerstdag vertrokken we uit het Krugerpark. Dit was aanvankelijk niet zo gepland. Onze vlucht naar Namibië op 27/12 om 18.00 uur was uitgevallen en vervroegd naar 12.00 uur. Aangezien het 500 km rijden is naar Johannesburg en de Krugerkampgate pas om 5.30 uur open gaat hadden we een probleem.
Jan boekte via booking.com een overnachting in Benoni, een voorstadje van Johannesburg. Met een plattegrondje van deze site op stap reden we op 26/12 om 16.30 uur Benoni in. Doch een uur later hadden we ons onderkomen nog niet gevonden. Het schemerde en Johannesburg is in het donker onveilig. Telkens kwamen we met de beschrijving in de sloppenwijken terecht. Metalen golfplaten hutjes opeen gepakt. Het regende. Wat een troosteloze aanblik. Het begon te draaien in ons maag. Je weet dat dit bestaat. Maar als je er voor staat, er door rijdt, voel je het tot op je botten. Het leek ons niet waarschijnlijk dat hier onze Outlook lodge zou staan. Na anderhalf uur rondcirkelen nog geen lodge gevonden. Passanten die we om raad vroegen kenden de straten op de plattegrond niet. Het begon al duister te worden. Dan maar een benzinestation in. Daar bogen 5 mensen over een uitgebreid stratenboek. Wat bleek? Het kaartje van de web-site was onjuist. De lodge was in de sloppenwijken getekend terwijl het aan de andere kant lag. Na wat aanwijzingen reden we een resort binnen. Een Dallasachtige wijk die alleen via slagbomen met bewakers binnen te rijden is. Ach ja, voor het veilige gevoel vertelde de lodge eigenaar ons. En dit na 2 uur zoeken.