Een wereldwonder: de Taj Mahal

De grote dag was aangebroken. Eindelijk zouden we Indiaas paradepaardje zien: de Taj Mahal. Mahal betekent: paleis.
We maakten onze dagelijkse gang naar een paleis. Doch hier in Agra was het andere koek. Voor de entree werd de toegang voor mannen en vrouwen gescheiden. Even afscheid nemen van mijn wederhelft en de gids die we hadden ingehuurd. Een uur later kon ik me weer bij hen voegen. Het fouilleren van vrouwen neemt wel 50x zo veel tijd in beslag als dat van mannen. Je mag geen wapens, messen, scherpe voorwerpen, snoepjes, etenswaren, pennen etc. mee naar binnen nemen.
En aangezien de meeste vrouwen tasjes bij zich hebben die uitpuilen neemt het fouilleren inclusief de tas op de kop zetten veel tijd in beslag.
Schrijdend door een metershoge poort word je getrakteerd op een betoverend adembenemend uitzicht. Dat we tot nu toe alleen van plaatjes kenden. Een wit marmeren met zonnestralen belicht paleis. Of eigenlijk een tombe. Een vorst heeft dit 400 jaar geleden ter herdenking van z’n overleden vrouw laten bouwen. Zij is tijdens de geboorte van hun 14e kind overleden. De bouw heeft 25 jaar geduurd. Het is zo verfijnd. Bewerkt en uitgesneden marmer. Geheel omlijst met symmetrisch aangelegde tuinen met fonteinen. Het is inderdaad een staaltje van hoogstaande architectuur en vakmanschap.
Natuurlijk bezochten we even later het fort waar de koninklijke familie heeft gewoond. Een dagelijkse verblijf waar je u tegen zegt. Met woongedeelten voor familie leden die allen zicht op de Taj Mahal hadden.
Maar wie Agra zegt noemt niet alleen de Taj Mahal. De stad, 3 miljoen inwoners, biedt meer. Onder andere winkels waar ze koffers verkopen. Een city tour met gids en chauffeur leverde voor Jan een nieuwe valies op. De oude kapotte 25 jarige koffer, die ooit gedoopt is in India, wordt nu dankbaar gebruikt door de gids.