Hete chocolademelk

10 januari

Hete chocolademelk

De tocht gaat vandaag naar Jebel Akhdar. Jebel betekent berg. De verblijfplaats is alleen te bereiken met een 4x4. We bereiden ons voor op een lange steenslagweg de bergen in. Jan rijdt in deze vakantie. Ik kijk om me heen. En wijs op de kamelen, dromedarissen, geiten en ezels die in het dorre niemandsland op zoek zijn naar iets eetbaars. Ik zie alleen maar kale, dorre super reuze grote molshopen. Afgeronde bergen die hier en daar een groene weerschijn hebben. Voor geologen een waar paradijs. We draaien van de hoofdweg af en zien waarschuwingsborden: alleen toegankelijk voor 4x4. Een man in een militair uniform gebiedt Jan te stoppen. In staccato Engels vraagt hij naar het rijbewijs, bekijkt de auto, vraagt of we met 2 personen zijn. Na zijn toestemming mogen we de bergweg op. Ik zet mij schrap. Zie voor me hoe stijl de weg is. Borden met ‘danger’ markeren herhaaldelijk de weg. Met een maximale toegestane snelheid van 35 km. per uur kruipen we naar boven. De auto slurpt benzine, 1 op 3. Gelukkig is de prijs voor een liter hier 55 eurocent. En weer een bocht, er komt geen einde aan. De weg wordt steeds steiler. Geen haarspeldbochten zoals wij in Europa gewend zijn. Met mijn hoogtemeter op mijn smartphone houd ik de stand bij. 1085, 1234, 1615 meter hoog. Nog een eindje klimmen tot 2039 meter hoogte. De temperatuur daalt. Oeps het is 13 graden en de zon staat hoog aan de hemel. En dan doemt ons onderkomen boven op de berg voor ons op. Gelukkig we zijn er. Bij binnenkomst dit keer geen thee maar hete chocolademelk.