Machu Picchu

Vanuit Ollantaytambo hebben we de trein genomen naar de Machu Picchu, dit is de bekendste Inka attractie van Peru en is exact 100 jaar geleden herontdekt.
Het was onze eerste treinreis in Peru en ook dit was weer totaal anders dan we gewend zijn. We moesten buiten het station wachten tot men (wie??) het moment vond aangebroken om die toeristen het station maar op te laten. Onze kaartjes waren voorzien van een coupé en stoelnummer, we wisten dus al dat we niet naast elkaar zouden zitten. Over de rit van 68Km deed de hevig schommelende trein bijna 2 uur, voor een deeltje ook omdat uit een tegemoet komende trein een paar zakken mais werden gegooid (volgens mijn Peruaanse overbuurvrouw) en in onze trein verdween.
We gingen ervanuit dat we zelf een taxi moesten regelen naar ons hostel (toevallig genaamd Machu Picchu!) maar tot onze verbazing stond er een mannetje te wachten met de naam van een aantal hostels/hotels met daarbij de onze. Maar goed ook want taxi’s bestaan hier niet, het dorp is gebouwd rondom de spoorbaan, dus waarom heb je eigenlijk wegen nodig als je ook gewoon met je handeltje over het spoor kan lopen. De snelheid van de treinen is niet hoog hadden jullie al begrepen, bovendien als er een trein aankomt staan er allerlei politieagenten uit alle macht op hun fluitjes te blazen, dus dat gaat wel goed. Het hostel, had Yvon gelezen, had een slechte naam dus we waren op alles voorbereid, dus….laat dit nou eens meevallen!. Eisen moet je niet stellen maar slapen in een schoon bed was geen probleem.
De Machu Picchu.. hier kan ik eigenlijk een hele kort samenvatting van geven…een wonder uit de middeleeuwen! Er is nog maar heel weinig bekend wat de verschillende dingen voorstellen. Je ziet hoe knap ze toen zonder mortel de stenen perfect sluitend op elkaar gelegd hebben. Machu Picchu bestaat uit een heleboel terrassen en uiteraard de nodige tempels en koninklijke onderkomens. Zwager Antoon….dit moet je zien!!! We waren er om half zeven (geen schrijffout) en zagen het complex van boven, deels in de zon en deels in de wolken, prachtig. Ik zal er een paar fotootje bijstoppen en anders moet je op internet/de bieb de geschiedenis maar eens lezen. Er zit ook een videootje bij van een orkestje dat tijdens de lunch op 15 meter van ons aan de andere kant van de spoorlijn aan het spelen was en tussentijds kwam de trein er gewoon dwars doorheen!
’s Middags hadden we tijd over om op het pleintje voor het gemeentehuis van de zon te genieten en zoals altijd is daar wel wat te beleven, we waren getuige van het wisselen van de wacht van de plaatselijke cowboys en dat moet strak in het gelid én onder het zingen van (neem ik aan) het Peruaanse volkslied. Dat kenden wij niet dus bleven we gewoon zitten maar dat vond één van de plaatselijke opper-cowboys niet goed, we moesten staan en mijn pet moest zelfs af.
Met de trein terug maar Cusco, een rit van ongeveer 4 uur voor een afstand van ca.110Km, nou ja een oude dieselloc die het geheel de berg op moest trekken kon het nét aan.
Bij het uploaden van het filmpje kreeg ik de melding dat het quotum bereikt was, bijbetalen heb ik een hekel aan dus is de film op YouTube gezet: http://www.youtube.com/watch?v=2qHQaKo82mg