Afscheid van Borneo

Afscheid van Borneo

Ik wil jullie een aantal memorabele momenten niet onthouden. Het is een afscheid van Borneo.

Het is vooral de flora en fauna die indruk hebben gemaakt. De gigantische bomen en struiken met bladeren van a3 formaat.Dan rijst de vraag op: Wat is de reden dat in deze natuur dat de bladeren zo groot zijn? Daar hebben we nog geen antwoord op gevonden.

Overal waar je komt staat het eten centraal. Kleine stalletjes , grote zalen en zelfs op een parkeerdek. Het was op de bovenste verdieping van een parkeergarage, Topspot. Bekend om vis en alles wat uit de zee komt en eetbaar is. We konden nog net een simpel plastic tafeltje en twee groezelige stoeltjes bemachtigen.Wat was het daar druk, kleurig, geurig en levendig. Aangezien Jan de Bourgondiër is, ging hij op jacht. Triomfantelijk komt hij terug. Hij had een zeebaars van een kilo gescoord. En nog aanvullend enkele hapjes. Tien minuten later lag de totale vis, gebakken en wel, met rode pepers onder z’n staart voor ons op tafel. Het was een heerlijk hapje.

Soms moet je de petunia weer aanvullen. Dus op zoek naar een flappentap in een winkelcentrum zonder etalages. De poppen in de winkels en musea zijn ‘vooroorlogs’ en opvallend blank. Het is altijd weer even stilstaan als je ergens binnen loopt. Kijken en oriënteren.Of even zitten en dan het gebeuren gadeslaan. Midden in een grote ruimte staan rijen stoelen voor een podium opgesteld. We gaan daar even zitten om de omgeving rustig in ons op te nemen.Er zitten alleen vrouwen.Er galmteen warm welkom, in het Engels, door de luidsprekers. Een knappe jonge vrouw, traditioneel gekleed, staande voor een spiegel op het podium, knikt ons vriendelijk toe. In haar handen en op haar hoofd mouleert ze vakkundig haar sjaal annex hoofddoek. En dat alles wordt gefilmd. Ze is een influencer en helpt de volgers met eindeloos veel variaties van de hoofddoekdracht. Een wereld ging voor mij open. En zo val je onverwachts van de ene verbazing in de andere. En dat is reizen. Het leven ligt op straat. Of soms bij het zwembad van je accommodatie. Ik denk aan de vakantievierende Koreanen. Ze droegen zwarte leggings, zowel de volwassen mannen als de vrouwen. Met daaroverheen wijde zwarte korte broeken. Daar boven werd een polyester shirt met lange mouwen en capuchon gedragen. Deze muts werd opgezet bij 35 graden. En zo betraden ze het zwembad. Met ….een zwemvest aan of plastic vleugeltjes om de arm. De accommodatie voor zag in deze service. Zodat ook zij, weliswaar in het kinderbad, zich konden vermaken.