Parkeergarage in een tempel

Parkeergarage in een tempel

Er leven hier in Maleisië verschillende bevolkingsgroepen. Zij hebben hier hun bestaan opgebouwd. Naast de authentieke inwoners vindt je hier veel Chinezen, Indiërs, Indonesiërs en tijdelijke werknemers uit omringende Aziatische landen. Ieder groep brengt hun religie mee. En dus ook de hierbij horende gebedshuizen. Naast de vele moskeeën vind je hier volop Chinese tempels. Zo ook de oude boeddhistischeKek Ok Si tempel op het eiland Penang. Het zou op een belangrijk geomantisch punt liggen. We rijden er naartoe op de suikerfeestdag. Wezijn niet de enige, veel mensen die op het eiland vertoeven komen op dat idee. De Maleiers hebben een aantal dagen vakantie. Vanuit de verte zie ik de kleurige tempel tegen de berg aan liggen. Het bestaat uit meerdere gebouwen, die schuine boven elkaar, als het ware tegen de berg aan geplakt zijn. Ook pelgrims bezoeken graag dit heiligdom met duizenden Boeddhabeelden. Met rugzak op en steevast een flesje water mee, gaan we met een soort treintje steil omhoog. Daarna stappen we over in een buggy. Dertig meter verder droppen ze de passagiers bij de winkeltjes die allerlei Chinese rode en gouden snuisterijen verkopen. En dakpannen? Strak langs al dat spul lopen en naar het walhalla! Daar staat een volgende cabine op rails klaar. Dertig meter hoger stappen we uit. Weer banen we ons een weg tussen allerlei spul om te offeren en om als aandenken onder in een la te leggen. Onderweg krijg ik de indruk dat het meer op een kermis dan een tempel lijkt. En nog niet goed onderhouden ook. Hè, hè, daar staat de top van de tempel. Wel imposant, met een kolossaal 40 meter hoog Boeddhabeeld erin. Voortdurend spring ik op zij als ik foto's wil maken. Want overal rijden hier auto's.Beneden zijn er te weinig parkeerplekken.Wat een serene meditatieve plek moet zijn is eerder veranderd in plek voor de 'heilige gemotoriseerde koe’. Oudere tengere vrouwtjes met sarongs aan proberen weer dakpannen aan ons te verkopen. Er liggen stapels met en zonder Chinese tekens er op. Jan stapt er op af. Alhoewel er tot nu toe nog geen dakpan van ons dak is afgewaaid is hij toch geïnteresseerd.Tja, het is niet de bedoeling om die na het kopen mee te nemen in de koffer. Het is een offer voor de tempel.Maar waar het dan blijft? Voor een nieuw dak op de tempel.

Nu ben ik nieuwsgierig. En sta voor de ingang van de grote gebedsruimte.Ik doe mijn sketchers uit en loop op mijn sokken eerbiedig en respectvol het heiligdom in.Wat gebeurt hier? Het lijkt één grote bazaar. Rijen met kitscherige vazen van een halve meter hoog, plastic sieraden en andere pruttel wordt hier verkocht. Is dit nou een pelgrimsoord? Dan maar weer naar beneden. Enigszins teleurstellend volgen we dezelfde procedure. Op het tussenstation, waar een parkeergarage is, ontdek ik een trap. Jan houdt het wel voor gezien.Ik neem de trap in de hoop iets onverwachts te ontdekken.Euforisch kom ik even later beneden en sta weer in de parkeergarage. Moet je nou toch eens zien! We staan in een tempel. Hier boven is de gebedsruimte met grote gouden Boeddha’s. Wie verzint het nou om onderin de tempel auto's te parkeren en water, kroepoek en etenswaar te verkopen? Tja, het is maar net hoe bent opgevoed en wat belangrijk is. Commercie versus religie.