Rum

Rum

Een tochtje met de SUV bracht ons naar Rincon, een voormalig slavenplaatsje. Om één van de lokale producten te testen bezochten we een distilleerderij. Aangezien rum thuis wel lekker smaakt is het hier ook het proberen waard. Een echte Antilliaanse wachtte ons op met een vingerhoedje groene cactuslikeur. Nugeloof ik niet dat je veel cactusschillen nodig hebt voor een flesje. Het was groen en smaakte naar zure suiker. De plant groeit in overvloed en je moet er wat mee. Trouwens veel huizen hebben geen liguster of buxus hagen maar cacteeën hagen. Misschien is een haag iets Nederlands? Het is maar wat je voor handen hebt. Na het likeurtje werden we bestookt met uitleg over whisky, gin en rum. Hier wordt van alles gestookt. Het was heet en de keel voelde droog aan. Tijd om de dorst te lessen. In de schaduw onder een kalebasboom streken we neer. Even later zette Jan op een geel-blauwe houten tafel twee glaasjes huisgemaakte rum voor ons neer. Ik snoof de geur van de suikerriet en de extracten op. In mijn ooghoek zag ik iets langs slingeren. Boven mij hoorde ik zacht geritsel. M’n oren staan op scherp. Een lange schaduw. Mijn ogen zomen in. Wat zie ik? Heeft de cactuslikeur mij in de greep? Heb ik nu al te diep in het glaasje gekeken? Een meter lange leguaan zit boven ons in een boom. Kan dat? Ik schud mijn hoofd. Kijk naar mijn glaasje rum. Nog geen slok genomen. En ja, het is echt. Een leguaan in Nederland.