60 jaar revolutie

Onze reis gaat verder. 300 km naar het noordoosten. Links en rechts zie ik suiker- en bananenplantages. Een agrarisch gebied. De sobere bungalowachtige huisjes zijn identiek als die in het westen. Doch het erf oogt armoediger. Rond de dorpjes staan veel lifters. De hoeveelheid paardenkarren en gaten in de weg nemen toe. Onze snelheid neemt af. Dit is het land van Che en Fidel. Naarmate we meer het agrarische gebied in trekken en schoorstenen en kleine fabriekshallen zien nemen de revolutionaire uitingen toe. Het is feest! Een jubileum, 60 jaar geleden startte de revolutie. Dank aan de nieuwe ideologieën die vooruitgang hebben gebracht. Grote borden met de koppen van de drie geluksbrengers, Che-Fidel-Raoul, prijken langs de weg. Gelijkheid voor iedereen. Voor de rijke toerist is er een andere munteenheid; de CUC. Om deze aan te schaffen sta je lang in de rij. Net zoals de Cubaan die brood koopt. Even verder zie ik in een dorpje een bakker!!! Met wel 50 mensen in de rij staan. En dan te denken dat rum op iedere hoek van de straat te koop is. Het is zelfs goedkoper is dan water. 30 eurocent voor een glas terwijl water € 1,- per halve liter kost. Hmmm… menige Cubaan past de prijs naar eigen goeddunken aan. Terwijl 90% van de bedrijven, hotels, ondernemingen in staats handen is. Waar blijft de winst als soms een glaasje rum € 3,- kost? Of hebben de drie Groten niet overtuigend gepredikt? Kiest het volk haar eigen weg?