Overvliegende Ara’s

Enkele dagen later zijn we aangekomen in Tarculos. Een plaatsje bij het nationale park Carara. Bekend om z’n diversiteit van vogels. We verblijven in een “eco resort” dat midden in de wildernis ligt. Het woord eco wordt niet bewust uitgedragen.
Het is een marketing trekker. In dit resort tref je geen luxe aan. Maar wel een afgelegen plek in de jungle met volop dierengeluiden.
De volgende ochtend staan we vroeg op om in het park de vogels te bewonderen. We lopen twee uur door het regenwoud hebben nog weinig dieren gezien. Wel volop gehoord. Ook mooi. We besluiten naar de uitgang terug te keren. Totdat zich plotseling hoog in de boom 2 fel gekleurde Macaus zich laten bewonderen. Om het park nog een kans te geven besluiten we naar een volgende, secundaire, ingang te gaan. Daar loopt een minder populair en minder onderhouden pad. Ik slik even. Toch maar doen. Aangezien ik net wel weer zo’n akelig bruin lang reptiel ben tegen gekomen. We lopen het pad zo’n honderd meter in. Veertig meter achter ons loopt een gids met enkele mensen. Hij roept naar ons “Boa”. Hmm? “Snake”. Ik blijf staan. “Ga jij maar kijken”: zeg ik tegen Jan. Met een glunderend gezicht loopt Jan er op af. Op afstand zwaait Jan. Hij nodigt mij uit om te kijken. “Hij is zo groot! En hij is dood”. Ik sta stokstijf stil en verzet geen poot. Na enkele minuten krijg ik in geuren en kleuren te horen dat de Boa Constrictor is opgejaagd door een poema. Hij heeft een diameter van 20 cm. En is enkele meters lang. Rechtsomkeert. Dit woud ga ik geen meter meer in.
Diezelfde middag lig ik bij ons verblijf op m’n stoeltje naar de felblauwe lucht te kijken. En daar word ik getrakteerd bij herhaling op gekrijs. Het zijn overvliegende ara’s. Rode kanaries fladderen voorbij. Een leguaan, het lijkt meer op een mini draak, zegt goedendag en schuift voorbij. Even verder ligt een groot afgevallen verdord bruin blad. Het beweegt. Wat is dat voor een beest? Ken ik niet. Het lijkt op een Tyrannosaurus. Maar dan wel een maatje kleiner. Kikkers springen in het rond. Wie weet, komt de wasbeer van gisteravond ook nog voorbij. En dan als klap op de vuurpijl: 2 toekans die hun bonte veren pracht showen. En dat alles vlak bij onze kamer. Buiten het park.