2OP REIS

Op dit moment zijn we 8 weken onderweg. Met mijn laptop op schoot zit ik te wiebelen in een schommelstoel. Op een veranda voor onze kamer in de regenjungle. Voor mij een leguaan, kolibries, vlinders, groene palmachtige planten met lange rode bloemen. Ik denk terug aan al die reacties, emails en apps die jullie hebben verzonden. We zijn met z’n tweeën op reis. Maar door het contact met jullie heb je het gevoel dat je het met elkaar beleeft. Ja Heidi, reizen is steeds weer in het moment bepalen wat je gaat doen in een bepaalde situatie met vaak verrassende uitkomsten.
Ja Manon, de kinderen met de bruine ogen en de doop waren bijzondere maar ook emotionele momenten. In Guatemala hoorden we diverse keren Hebreeuws spreken. Veel scholen, gebouwen dragen Bijbelse namen. Het blijkt dat een Amerikaanse geloofsgemeenschap veel geld en zendingswerk in dat land hebben gepompt. Zoveel dat de regering en bevolking afhankelijk is geworden van die instituten. En ook daar geldt: wie betaalt bepaald.
In Belize troffen we Mennonieten aan. Agrarische gemeenschappen wonend langs de rivier. Ook religieuze groepen die vanuit Amerika naar Belize zijn vertrokken. Hetzelfde doet zich in Costa Rica voor. Deze immigranten heten Quakers. Leven in het centrale deel, Monteverde. Beide groepen houden conventionele waarden en normen vast. Dit doen denken aan de Amish.
Ja, Hans, Jan V. , Mirjam v. D. er zijn hier zoveel mooie vogels. Voordat ik m’n boekje of camera heb gepakt fladderen ze al weer weg. Hopelijk heb ik het in een vorig verhaaltje weer goed gemaakt. Hans en Miriam H., ik kom graag met een gerust hart naar jullie tuinslang kijken.
Ja Anneke, reizen is genieten maar ook oppassen. Hier in Costa Rica, 1 ½ x de grootte van Nederland, is er over het algemeen geen drukte op de weg. Toch blijft het oppassen ook al rij je 30 kilometer in 2 uur. Naast de onbekende beesten, insecten en voedsel blijf je ook op je hoede voor onwelkome gasten.
Marie josé en Miriam, over enkele weken zien jullie het borduurwerk uit Guatemala, in het “echie”, met eigen ogen.
Ab, misschien kun je hier ook inspiratie opdoen voor jullie glazen objecten. Alles staat in Costa Rica in het teken van de natuur. De slogan is: Pura Vida! Het is even wennen om de droge tijd te kunnen plaatsen. In mijn beleving zijn het tegelijkertijd drie seizoenen lente, zomer en herfst met temperaturen tussen de 25 en 35 graden. Er ligt veel afgevallen blad op de grond, voortdurend dwarrelen er bladeren van zelfs een meter lang naar beneden. Terwijl er oranje, roze en gele bloesems aan bomen en struiken prijken.
Er is volop fruit te koop. Af en toe koken we zelf. Ik ben geschrokken van de prijzen voor voedsel in de 4 landen die we hebben bezocht. Levensmiddelen kosten evenveel als of zelfs meer dan in Nederland. Terwijl men hier heel wat minder verdient. Is fairtrade een druppel op de gloeiende plaat?
Wat leven we in Nederland toch in een welvarend land.